یاس کوچولو

گاه درمیان خاطرات لحظه‌ای گم میشویم

آنقدر از این دنیامحومیشویم که خود را میان کوچه‌‌ای که پیچک‌ها بر شانه‌های دیوارپیچ خورده و قامت راست کرده‌اند.

آنجا که گنجشک‌ها لابه لای شاخه‌های انار برای انجیرها قصه تعریف میکردند.

نسیم گیسوان زندگی را شانه میزد و باد برگ‌های خزان زده‌ی خانه‌ی مادربزرگ را جارو میزد.

روح و جانمان را زیر سایه‌سار درختی کهن‌سال غرق در بوی عطرمشهدی چادرنمازمادر خفته بر بالشتی از مخمل قرمز نرم با تورهای سفید که گوشه‌هایش را زینت میداد آسوده و رها ازغم پیدا می‌کنیم.

اشک چشم‌هایمان را شستشو می‌دهد.

کاش میشد دنیا را باز با چشم زیبای کودکانه دید.

دلنوشته زینب موسوی

#خاطرات کودکی